Borstvoeding dat is dus een beetje een dingetje. Er ontstaat ook de hele tijd ophef over. Zoals nu die Amerikaanse vrouw die een foto van zichzelf op Facebook heeft geplaatst waarop ze haar eigen kind en het kind van haar vriendin borstvoeding geeft, omdat haar vriendin er zelf geen tijd meer voor heeft. Ingrediënten voor een rel: felle voorstanders tegenover duidelijke tegenstanders. Tsja. Als het over borstvoeden gaat dan is dat eigenlijk net zoiets als de smaak van koriander: de meningen liggen ver uit elkaar. En de gemoederen kunnen hoog oplopen. De term borstvoedingsmaffia bestaat niet voor niets.
Voor baby’s is melk een van de eerste levensbehoeftes. Of dat nu uit een fles komt of uit een borst. Alleen nu komt het: als het uit de fles komt, mag iedereen het zien en als het uit de borst komt, dan gebeurt dat op een plek waar niemand het ziet óf de baby (en borst) krijgt een grote hydrofiele lap over zich heen, zodat onzichtbaar blijft wat zich daaronder afspeelt.
Maar als je er wat langer over nadenkt zie je eigenlijk nooit iemand een blikje cola drinken met een theedoek over zijn hoofd.
Borsten van vrouwen zijn functioneel en in verschillende periodes voor verschillende gebruikers aantrekkelijk. Maar in onze cultuur moeten vrouwenborsten bedekt blijven. Als ze bedekt zijn, is het alleen moeilijk om functioneel te zijn. Mannenborsten daarentegen zijn niet functioneel, maar kunnen in onze cultuur onbedekt getoond worden. Dat is dus, qua functionaliteit, nergens voor nodig.
Op een warme dag zie ik een man op het terras van de strandtent, enkel een zwembroekje om de bilpartij, verder een ontbloot en gebronsd bovenlijf. In zijn hand een blikje cola. Hij gooit zijn haar naar achter, het blikje gekanteld omhoog en klokt het vocht naar binnen.
Hij had het vocht duidelijk nodig en we waren allemaal getuige van deze behoeftebevrediging. Wat zal er gebeuren als ik een foto van deze drinkende man op Facebook plaats? Waarschijnlijk hetzelfde als met al mijn andere posts: nooit eens een relletje!
